Ik las de column van Kristof Hoefkens in De Standaard, en het enige wat ik me zat af te vragen was: in vredesnaam, waarom? Waarom kies je er vrijwillig voor om samen met je kleuter naar Paw Patrol te kijken als je er gek van wordt?
Pas op, ik begrijp hem. Ik word ook gek van Paw Patrol. Of Kaatje. Of Peppa Big. Na één aflevering wist ik al: ik en Rider gaan geen vrienden worden. Op zo’n moment sta je als ouder voor de keuze: of je gaat mee in de spontane adoratie van je kind ten koste van je eigen geestelijke gezondheidstoestand. Of je schotelt hem een alternatief voor waar jullie beiden zich in kunnen vinden.
Wij kozen voor het tweede. Ja, dat kan ook met een kleuter. En ja, daar gaan soms traantjes mee gepaard. Maar daar worden ze groot van. Je mag als ouder gerust neen zeggen en je moeien met hun keuzes, zeker op die leeftijd. Ook als het over Paw Patrol gaat.
Dat wil niet zeggen dat De Zoon nooit naar Chase & co mag kijken. Hij kijkt er genoeg naar. Hell, hij heeft zelfs een Paw Patrol dekbed. Bij zijn meter. En zijn oma. En als hij tóch eens thuis kijkt, dan met de koptelefoon op. Kunnen wij rustig tafelen of een column lezen terwijl hij in Riders wereld kruipt. Heerlijk.
We hebben trouwens ook wat alternatieven gevonden: Pieter Konijn, Zack & Quack, Motown Magic en een hele resem Disney tekenfilms. Uit de oude doos. En we bewaren die voor een zeldzaam moment.
Want waar jij vroeger op zondag naar De Smurfen keek, Kristof, was ik gek op de Leeuwenkoning. Tot in het vierde middelbaar keek ik na elke examenperiode naar Simba en co. Ik ken de film vanbuiten, kan elke scène woord voor woord nazeggen. Wel, die traditie zetten De Zoon en ik gewoon verder. Op zondagmorgen mag hij een film kiezen, en meestal is dat de Leeuwenkoning. Hij kent, net als ik, elke scène uit zijn hoofd. We zingen samen Hakuna Matata en spelen een vechtende Scar en Simba na.
Kristof, zet die Paw Patrol uit. Kijk gewoon samen met je kleuter naar De Smurfen. Wedden dat hij het leuk vindt?
Je kan de column van Kristof Hoefkens ook op z’n Instagram account lezen.
Het stille meisje 