105 dagen. Zo lang sinds mijn laatste blogpost. Zo lang sinds mijn laatste log-in.
De woorden komen niet. Ze lijken verdampt en opgenomen door de roze wolk die nog steeds mijn hemel kleurt.
Toch zijn ze er nog. Ze vinden hun weg in andere projecten waar ik momenteel aan werk. Copywriting. Een non-fictie boek. Een roman.
De woorden komen niet. De gedachten des te meer. De gevoelens.
De roze wolk is wat vervaagd. Ze is getransformeerd in een heldere hemel waar af en toe een wolkje passeert. Af en toe is die wolk lichtgrijs, maar nooit donker. Niet meer.
105 dagen. Zo lang sinds mijn laatste blogpost. Zo lang sinds mijn laatste log-in.
De woorden komen wel. Misschien even niet op deze blog, maar ze vinden hun weg.
Want ik schrijf. Een non-fictie boek. Een roman.
De woorden komen wel. Ik zal altijd schrijven. Ik moet schrijven. Want ik ben schrijver.
Het stille meisje 