Cinema Canvas

Verslag van een zwoele filmzomer

Film kijken in openlucht stond al een tijdje op mijn bucketlist. Toen ik hoorde dat Canvas door Vlaanderen trok met een heuse cinematournee, bestelde ik meteen mijn tickets. Op groot scherm zag ik Fight Club, Badlands en Blow Out. Donnie Darko, Magnolia, Dangerous Liaisons, Me and you and everyone we know, Babel en Miller’s Crossing bewaarde ik voor het kleine scherm. 2017 telde menig zwoele filmavond!

Op groot scherm

Fight Club (David Fincher) in Kortrijk

De film

Een zeepverkoper (Brad Pitt) richt samen met een uitgebluste kantoorklerk (Edward Norton) een vechtclub op. En hij wordt verliefd op Helena Bonham Carter. Of is het omgekeerd?

De locatie

Bolwerk, een loods met een gintruck, retro popcornmachine, stalen rad en omgebouwde barbus. Geen zwoele zomeravond, maar een pastelkleurig fleece dekentje met geometrische figuren houdt onze benen warm.

Onthouden

De start van CGI (computer generated imaging) in films. Het Ikeashot. Het vuilnisbakshot. Brad Pitt die te pas en te onpas opduikt. Dat de film na een tweede keer bekijken nog beter is.

Badlands (Terrence Malick) in Genk

De film

Een bevreemdende film waar de naïviteit van het scherm spat maar je de hele tijd met een wrang gevoel naar zit te kijken, want: “dit klopt moreel gezien toch niet?”.

De locatie

C-Mine, de meest futuristische filmlocatie ooit: alsof je rechtstreeks in een sciencefiction film uit de jaren ’30 stapt: oude compressoren vullen de zaal en de mezzanine staat volgestouwd met controlepanelen. Ik en het Lief besluiten last-minute in een nabijgelegen hotel te overnachten en daags nadien af te dalen in de mijnschachten.

Onthouden

De film waarin Martin Sheen naar het meisje aan de overkant van de straat zwaait.

Blow Out (Brian De Palma) in Gent

De film

Voor zijn nieuwste horrorporno gaat klankman John Travolta op zoek naar een beklijvende vrouwelijke gil. Tijdens zijn zoektocht naar filmgeluiden is hij stille getuige van de moord op een politicus (hoe meta!). Met rollen van de vreselijke Nancy Allen (Die stem! Sorry, ik ben geen fan), John Lithgow uit 3rd-rock-from-the-sun (Ik ben fan!) en een schitterende ransuil.

De locatie

Het Gentse Dok, de minste van de drie die ik bezocht. Dat ligt misschien ook aan het feit dat het koud en winderig is en ik mijn pastelkleurig dekentje vergeten ben.

Onthouden

John Travolta is stiekem één van mijn lievelingsacteurs en met Blow Out bewijst hij dat hij wel degelijk talent heeft. Plus: de kleuren blauw en rood.

Op klein scherm

Me and you and everyone we know (Miranda July)

Tragikomische feelgoodfilm die ik ontdekte toen ik 18 werd en die me toen al betoverde.
))<>((

Dangerous Liaisons (Stephen Frears)

John Malkovich speelt een perverse versierder die Uma Thurman om zijn vieze vinger windt maar zonder het zelf te beseffen bezwijkt voor de charmes van Michelle Pfeifer. Glenn Close kijkt ernaar en gooit haar eeuwige spiegelbeeld aan diggelen.

Donnie Darko (Richard Kelly)

Een mix van sci-fi, horror, drama, romantiek en coming-of-age in de eighties met een van de pot gerukte maar geniale plot. Mijn lievelingsfilm aller tijden met een fantastische sountrack.

Babel (Alejandro González Iñárritu)

Brad Pitt en Cate Blanchett (één van de meest veelzijdige actrices ooit) reizen door Marokko om hun huwelijk te redden maar worden beschoten door twee kwajongens die aanzien worden als terroristen. Het schietincident leid ons ook naar Mexico, waar een nanny de grens oversteekt met twee Amerikaanse kindjes zonder toestemming van de ouders, en naar een doofstom meisje in Japan. Gefilmd op zowel 16 mm als 35 mm.

Magnolia (Paul Thomas Anderson)

Nog meer verhaallijnen in Magnolia. Het enige wat de personages met elkaar gemeen hebben is een flauwe tv-quiz, een zoektocht naar liefde en vergiffenis in één of andere Amerikaanse stadswijk genaamd Magnolia waar op het een avond kikkers regent. Jawel, kikkers. Inclusief sterrencast. En oh ja, de beste oneliner ooit.

Miller’s Crossing (Joel & Ethan Coen)

Een maffiapic van de broertjes Coen met een hoog film noir gehalte en veel filmtaal (de gordijnen!), maar ik ben geen fan. Geef mij dan maar The Usual Suspects of Reservoir Dogs.

Wat ik nog heb onthouden

De locaties waren top, de voorbeschouwingen moet je gezien hebben, ook al omdat presentatoren Michaël Pas en Xander De Rijcke en filmexperts (o.a. Anke Brouwers, Lisa Colpaert en Gertjan Willems) tien keer meer zinnige dingen te vertellen hebben dan de BV-gasten, en er is nu ook een soundtrack die ik grijs draai. En oh ja, vanaf september kan je gewoon vanuit je luie zetel naar Cinema Canvas kijken. Elke vrijdagavond. Jij kijkt toch ook?

Plaats een reactie